Son yıllarda teknolojideki hızlı değişikliklere bağlı olarak çalışma koşulları ve kültürü de değişti. Sanal ofis de aslında yeni nesil çalışma kültürünün diğer bir adı. Teknolojideki hızlı gelişme ve değişmeler, işlerin artık mobil olarak yapılmasına neden oldu, şirketlerin işlerini yapabilmeleri için özel bir mekâna sahip olma ihtiyacını ortadan kaldırdı. Yaşadığımız pandemi süreci de, bunu pekiştirdi ve oldukça hızlandırdı.
Sanal ofisler, işlerini yaparken bir ofise ihtiyaç duymayanların, iş hayatında yeniliklere açık olanların, yeni bir işe adım atanların, mevcuttaki işlerinin maliyetini azaltmak isteyenlerin tercih ettiği bir uygulama. Bu nedenle, özellikle orta ve büyük ölçekli şirketler çalışanların verimliliğini artırmak ve maliyet yükünü hafifletmek için sanal ofisleri tercih etmeye başladı. Sanal ofisle hem prestijli bir adrese hem de bir ofisin gerektirdiği çok sayıda hizmete topluca ve oldukça düşük maliyetle sahip olabiliyorsunuz. Örneğin, telefonlarınız karşılanıp size aktarılıyor, posta ve kargolarınız yönetiliyor, misafirleriniz karşılanarak ağırlanıyor vb. Özel fiyatlarla saatlik, günlük, haftalık veya aylık olarak toplantı odası veya etkinlik salonu kiralayabiliyorsunuz. Yani, düşük maliyetle tamamen profesyonel bir hizmete sahip oluyorsunuz.
Tartışma yaratan sanal ofislerin çevre temizlik vergisine Maliye ne diyor?
Birden fazla gerçek veya tüzel kişi tarafından kullanılan sanal ofislerin çevre temizlik vergisinin ne şekilde ve kimlerden tahsil edileceği konusunda sorunlar yaşanmaya başlandı. Konu ile ilgili bazı uzmanlar sanal ofisi kiraya verenlerin (işletmecilerin) çevre temizlik vergisinin mükellefi olması gerektiğini ileri sürerken, bazıları da bu ofislerde kiracı olanların bu verginin mükellefi olması gerektiğini ifade ediyorlar.
Maliye, aralarında ortaklık bulunmayan birden fazla gerçek veya tüzel kişi tarafından kullanılan sanal ofislerin faaliyette bulunduğu binaya ilişkin olarak söz konusu binaya ilişkin kira sözleşmesinin tarafı olan kiracı/kiracıların çevre temizlik vergisinin mükellefi olması ve anılan verginin kiracı/kiracılar tarafından ödenmesi gerektiği görüşünde (GİB. İzmir VDB’nin 27.12.2018 tarihli ve 66813766-175.02[mük44-2017-8]-536621 sayılı özelgesi).
Yani, Maliye’ye göre, her bir sanal ofis kiracısının çevre temizlik vergisi mükellefi olması ve bu vergiyi ödemesi gerekiyor.
Maliye, görüşünü Belediye Gelirleri Kanununun mükerrer 44. maddesine dayandırıyor.
Söz konusu maddeye göre, Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin çevre temizlik hizmetlerinden yararlanan konut, iş yeri ve diğer şekillerde kullanılan binalar çevre temizlik vergisine tabi bulunuyor. Verginin mükellefi ise, her ne sıfatla ve ne şekilde olursa olsun binaları kullananlar olup, mükellefiyet binanın kullanımı ile başlıyor. Yani, çevre temizlik vergisinin mükellefi, her ne sıfatla ve ne şekilde olursa olsun binaları kullananlar olduğundan, binaları kullananların kiracılar olması halinde verginin kiracılar tarafından ödenmesi gerekiyor (30 Seri No.lu Belediye Gelirleri Kanunu Genel Tebliği).
Yorum
Sanal ofis kiracılarının, normal bir işyeri kiracısı olarak görülmesi ve çevre temizlik vergisi mükellefi olarak kabul edilmesi bize göre doğru değil. Sunulan hizmetlerden işleyiş sistemine kadar her şey farklı. Sanal ofis kiracılarının benzetme veya kıyas yoluyla çevre temizlik vergisi mükellefi olarak kabul edilmeleri de mümkün değil. Aksine bir düşünce, sanal ofis sistemine oldukça zarar verir.
Bize göre, sanal ofislerde çevre temizlik vergisinin mükellefi, sanal ofisi kiraya veren firmalardır. Vergi mükellefiyetinin de bunlar adına açılması ve verginin de yine bunlardan tahsil edilmesi gerekir.
Kaynak: Abdullah Tolu – Dünya Gazetesi
