Türk Borçlar Kanunu’ndaki maddelere göre, genellikle 1 yıllık kira sözleşmeleri olarak görülen belirli süreli kira sözleşmelerinde, süre sonunda kira sözleşmesini feshetme hakkı kiracıya aittir. Ancak geçerli sebepler varsa ev sahibi kiracıyı kiralık konuttan tahliye edebilir.
Ev sahibi, kira sözleşmesinin sona ermesine dayanarak kiracıyı tahliye edemez. Belirli süreli kira sözleşmelerini süre sonunda feshetme hakkı kiracıya aittir. Örneğin, 1 yıllık bir kira sözleşmesinin sonunda ev sahibi, kiracıdan mülkü veya mülkü terk etmesini isteyemez. Kiracının tahliyesi, ancak 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 347. maddesi ve müteakip maddelerinde sayılan özel kanuni tahliye sebeplerinin varlığı halinde gerçekleşebilir.
Kiracının kiralık mülkü boşaltma süresi, kira sözleşmesinin belirli süreli veya belirsiz süreli olmasına bağlıdır. Kira sözleşmesi belirli süreli ise, süre sonunda kira sözleşmesini feshetme hakkının yalnızca kiracıya ait olduğu vurgulanmalıdır. Kira süresi sona erdiğinde ev sahibi, yalnızca kira süresinin sona erdiği gerekçesiyle kiracıyı tahliye edemez. Ancak, yasada belirtilen belirli koşulların varlığı halinde, ev sahibi kiracıyı kiralık konuttan tahliye edebilir.
Kira sözleşmesinin türüne ve kanunda belirtilen şartlara göre kiracının tahliyesi değişiklik arz edebilir. Ancak kiracının tahliyesi sadece kira süresinin bitmesine bağlı olarak mümkün değildir. Kiracı ancak kanunda belirtilen sebeplerden birinin varlığı halinde tahliye edilebilir ve bu tahliyenin kanunda belirtilen ihbar süreleri içinde yapılması gerekir.
(Haberin alındığı kaynak: Yeniçağ Gazetesi)
